Jarosławiec - turystyczne centrum gminy Postomino położone w pobliżu jeziora Wicko o powierzchni1090 hektara. Urokliwe nadmorskie plaże, wysoki klifowy brzeg o wysokości do 30 metrów i sosnowy las to największe walory krajobrazowe tej miejscowości.

Wjazd do Jarosławca

Od wschodu Jarosławiec graniczy z gruntami wsi Jezierzany, od południa z Naćmierzem, od południowego zachodu z Rusinowem. Wieś jest typową ulicówką, z główną drogą biegnącą równolegle do brzegu morskiego na długości około 2 kilometrów.

Na mapie Lubinusa (1618) nazwa wsi brzmi: Garschovet (Garzhouede), od 1789 Jershoft (j. niemiecki). Po 1945 roku nazwa przejściowa brzmiała: Jackowo, od 1950 Jarosławiec.

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z XV wieku (1460). Ludność trudniła się rybołówstwem, rolnictwem i zbieraniem bursztynu. W szesnastym stuleciu wieś należała do urzędu darłowskiego. W 1784 roku we wsi mieszkało 11 chłopów, 7 małorolnych, 3 chałupników i nauczyciel. Wieś liczyła 24 gospodarstwa.

Zdjęcie lotnicze

Liczby do 1945 r.

W 1818 roku wioskę zamieszkiwało 151 osób, a w kolejnych latach liczba ta rosła:

• rok 1871 to 276 osób,
• rok 1905 to 267 osób,
• rok 1925 to 311 osób,
• rok 1939 to 327 osób.

Powierzchnia wsi wraz z gruntami w 1864 r. wynosiła468 hai do 1939 roku pozostała taka sama. Liczba gospodarstw wynosiła:

• w 1871 r - 56,
• w 1905 - 55,
• w 1925 – 66,
• w 1939 - 83.

Latarnia

Na początku XIX wieku w związku z licznymi katastrofami statków zaczęto dyskutować o potrzebie zbudowania latarni. Powstały dwa projekty: pierwszy (z 1820 r.) zakładał budowę obiektu drewnianego; drugi (z 1827 r.) murowanego. Ten ostatni miał być realizowany tuż przy klifowym brzegu. Budowę latarni rozpoczęto w 1829 roku, a zlokalizowano ją około 400 metrów od brzegu (latarnia w pobliskim Darłowie powstała ponad pół wieku później w 1885 r.). Budowę ukończono jesienią 1830 roku i wtedy okazało się, że obiekt jest za niski. Po 5 latach do istniejącego budynku, który przeznaczono na mieszkania dla latarników, dobudowano okrągłą ceglaną wieżę o wysokości 33,3 metra.

Zdjęcia latarni sprzed remontu

Pierwotnie źródłem światła były lampy zasilane olejem rzepakowym. Ich zasięg wynosił około16 milmorskich. W 1908 roku latarnia otrzymała zasilanie elektryczne oraz syrenę przeciwmgielną. W 1975 roku zainstalowano nową aparaturę świetlną działającą do dziś o zasięgu światła do23 milmorskich.

Latarnia po remoncie i obecna ulica Szkolna

Turystyka

Walory turystyczne Jarosławca zaczęto odkrywać już w XIX stuleciu. W XX wieku do tradycyjnych zajęć ludności dochodzi turystyka (np. w 1930 roku wieś odwiedziło około 800 gości, a w 1939 około 2.000). Zaczęło to stopniowo zmieniać oblicze wsi. Remontowano stare budynki, a także budowano dla potrzeb turystyki nowe. Powstały m.in. hotele: Lindenhoff (z 16 łóżkami oraz własną piekarnią i ciastkarnią), Strandsschlosschen (z 30 miejscami), kawiarnia Bertholda Witta, gospoda Gustawa Pagela.

Hotel

Hotel Linden

Kawiarnia i restauracja Witt

Przed 1939 rokiem w wiosce był wiatrak, kuźnia, drogeria, rzeźnik, stolarze, krawiec, szewc, piekarz. Dwa razy dziennie kursował dyliżans między dworcem w Sławnie, a pocztą w Jarosławcu, a w sezonie specjalne linie autobusowe.

Wiatrak stojący w pobliżu latarni (obecnie os. południe)

Wakacje spędzali tu znani artyści, m.in. ekspresjonista Karl Schmidt Rottluff, który utrwalił wiele widoków i scen rodzajowych wioski.

Wojska radzieckie wkroczyły do Jarosławca 9 marca 1945 roku. Po drugiej wojnie światowej Jarosławiec stał się modną miejscowością wypoczynkową. Wiele instytucji zaczęło budować tu swoje ośrodki, powstawały także pawilony gastronomiczno- handlowe o dość tuzinkowej architekturze. W miejscowości nie ma typowego portu rybackiego, a jest jedynie przystań rybacka, gdzie można kupić świeże ryby. Kutry są wyciągane na plaże przy pomocy mocnych, stalowych lin.

Plaża w Jarosławcu

Szkoła

We wsi istniała jednoklasowa szkoła. Ostatnim nauczycielem przed 1945 rokiem był Gustaw Ramlow. Obecnie szkoła składa się z podstawówki i gimnazjum. Posiada kilka budynków (w tym osobną stołówkę i salę gimnastyczną) oraz nowoczesny kompleks boisk sportowych, tzw. „orlik”.

Parafia

Mieszkańcy ewangelicy należeli do parafii w Rusinowie. Obecnie Jarosławiec posiada własny kościół, który należy do parafii Łącko.

Restauracja

Liczby po 1945 r.

Wieś liczy 32 gospodarstwa. Ludność:

• w 1950 roku - 291,
• w 1960 - 300,
• w 1970 - 308,
• w 1980 - 325,
• w 1990 - 350,
• w 2005 - 381.

Sołtysem jest Piotr Żuchowski (2012 r.).

Z dnia na dzień miejscowość się rozrasta. Jeszcze nie dawno w centrum Jarosławca można było zobaczyć pola i łąki. Dziś te puste miejsca wypełniły nowoczesne budynki – ośrodki i domy wczasowe. Wieś jest skanalizowana i posiada własną sieć wodociągową (razem z oczyszczalnią ścieków). Tworzone są nowoczesne drogi z asfaltu i kostki typu "polbruk".

Na podstawie artykułu z Szeptu Postomina nr 195 napisanego przez (jes).

Widok z latarni

Jarosławieckie pola - w tle wiatrak i latarnia

Klif w Jarosławcu

Klif w Jarosławcu - lata 20-te